Nog maar net terug uit Slovenië reden we op deze donderdag alweer een grens over. Deze keer naar België, naar Antwerpen. We checkten in in het hotel en gingen op het prettige terras aan de leuke Leopold de Waelplaats met een drankje wachten op onze vrienden die iets later arriveerden.
Er werd een taxi voor ons gebeld en we reden naar ons doel voor de late lunch deze middag: Het Gebaar. Een allerhartelijkste ontvangst met de vraag of we het aperitief op het terras wilden gebruiken. Dat wilden we wel. Ik koos een Bobby’s Gin met Fever Tree Tonic, twee andere mannen namen de huischampagne en eentje hield het zoals gewoonlijk bij bruisend water. Erbij natuurlijk de bekende borrelkoekjes.
We kregen de kaart uitgereikt en daar stonden behalve de rundstartaar en de verse Noordzeevis van de dag allemaal nieuwe gerechten op. Allemaal alleen al om te lezen enorm tongstrelend, dus het was een hele klus om te bedenken wat we zouden nemen.
De vriendelijke dames van de zwarte brigade hadden ons het voorgerecht van vandaag uitgelegd, wat we ook graag wilden proeven.
Bij de keus van de gerechten vinden echtgenoot en ik het altijd prettig om allebei iets anders te nemen, wat ook deze dag weer lukte, zij het met enige moeite. Uiteindelijk maakte iedereen zijn keus, we besloten behalve water de wijnsuggesties bij de gerechten te volgen en het feest kon beginnen.
Als eerste verscheen er een amuse. En wat voor een amuse. Schitterend om te zien! Een maatje met radijs, mout, een tomaatje, zure room, appel, komkommer, avocado, haringeitjes en gin/tonic crème. Hier was maar een woord voor: heerlijk!
Tot mijn verrassing en plezier kwam er kwam nog een amuse: een huisgemaakte garnalenbitterbal (kroketje hier) met mayonaise met radijs. Ook dit kroketje was geweldig lekker.
We werden naar binnen genood om van de voorgerechten te genieten. Een ons bekend, maar daarom niet minder lekker voorgerecht, namelijk carpaccio van Wagyu met truffel en truffelmayonaise. Heerlijk, smeltend zacht vlees met erop de truffelmayonaise en een uitstekend op smaak zijnde lekkere salade kregen we. Ontzettend smakelijk en perfect in balans, zoals alles hier dat is.
De diverse wijnen werden in de glazen geschonken, het water werd bijgevuld en de hoofdgerechten kwamen.
Ik had een glas Villa Narcissa, Javier Sanz, Rueda – Spanje, 2014, Verdejo, een erg prettige wijn.
Mijn gerecht was tarbot met asperges en kreeft. Gegrilde tarbot met langzaam gegaarde kreeft, jus van kreeft, asperges en een stukje aardappeltaart. 
Een schitterend opgemaakt bord kreeg ik met heerlijke gebakken tarbot, een perfect klaargemaakte langoustine (niet zo’n klein dingetje, maar zo’n echte heerlijke grote). Erbij asperges, diverse groenten, quinoa, crème van groene curry, aan tafel erbij geschonken jus van kreeft en de aardappeltaart bestond uit een soort opgerolde, sushi-achtige pannenkoekjes. Een waarlijk geweldig, elegant en uitgekristalliseerd gerecht. Ik heb er enorm van genoten!
Ik noem hier even de gerechten van de heren, al is het maar om de foto’s te kunnen laten zien van de prachtige creaties van Roger en zijn team.
Echtgenoot had deze keer de eer om als eerste te mogen kiezen, hij koos voor de bereidingen van ganzenlever. Verschillende bereidingen van ganzenlever. Gebakken ganzenlever met truffel, terrine van ganzenlever in een briochebroodje, een parel van ganzenlever en jus van ganzenlever. Geserveerd met frisse toetsen van appel, groene kruiden en geitenkaas. 
De volgende keer neem ik dit gerecht, hoewel ik zeker niet klaag, want mijn gerecht was ook absoluut geweldig.
De andere tafelgenoot was gevallen voor de Beef Wellington geselecteerd door Hendrik Dierendonck. Gebakken tournedos met fijne pepersaus. Geserveerd met een lasagne van aardappel en knolselder, kroketjes van gekonfijte aardappel, gebakken champignons en crème van knolselder. 
Ook hij was meer dan tevreden.
De laatste tafelgenoot was gevallen voor de paling in ‘t groen. Een hedendaagse variatie op de klassieke paling in ’t groen. Met frisse kruiden, een groene kruidenjus. En een stukje gerookte paling. 
Ook hij was zeer tevreden. Ik vond het erg leuk om te zien hoezeer deze paling in ‘t groen verschilde van datgene wat ik in mei 2012 kreeg toen ik paling in ‘t groen had besteld.
Bij de desserts, ook al zo’n probleem om te kiezen, had echtgenoot gekozen voor een nieuw dessert: Lemon Squash. Geïnspireerd op een klassiek citroentaartje. Cirkels bestaande uit verschillende bereidingen van limoen, citroen en bergamot afgewerkt met toetsen van basilicum, yoghurt en kleine citroentjes als parfait en mousse. 
Zeer tevreden was hij natuurlijk met zijn mooie en vooral erg lekkere en frisse dessert.
De andere drie waaronder ik wilden graag het seizoensdessert. Aardbeitjes uit Hoogstraten met een saus van onder andere rozenbottel, merengue, spongecake, een krokantje van yoghurt, bosbessen, basilicumgelei en een soort ronde roze plak die smaakte naar chocolade met een aardbeiensmaak. 
In ieder geval vond ik ook dit dessert heerlijk fris en ‘zomers en erg lekker!
We sloten af met de bekende espresso, waarbij het glaasje met slagroom en likeur en de koekjes kwamen en meer dan tevreden lieten we ons met de taxi weer terugbrengen naar Het Zuid. Alweer een zeer memorabele maaltijd bij Het Gebaar!
Gearchiveerd onder:Antwerpen, één ster, België, favoriet
